We hielden vandaag rustdag, dus geenspannende verhalen. Nouja, behalve dan van die haai.. Het meest actieve dat we hebben gedaan was twee keer naar de supermarkt gaan, de eerste keer voor bagels bij het ontbijt, de tweede keer voor warme soep, wat salade en kaasbrood voor het diner. Het was onze goedkoopste dag in tijden. Ohja, Johan heeft nog wel hardgelopen langs het strand vanmorgen en ik heb nog gebody-pumpt in het piepkleine hotelgymzaaltje vanmiddag.

Het was weer iets meer dan twintig graden, maar er stond bijna geen wind. We hebben de hele middag aan het strand doorgebracht, dit keer een paar kilometer verderop, aan een surfstrand waar het verder heel rustig was, in een straal van honderd meter lag er niemand bij ons in de buurt. Dat was wel een verademing vergeleken met gister en eergister, toen ons duidelijk werd dat Amerikanen (vooral vrouwelijke) wel heeeel erg veel herrie kunnen maken op een strand. Enige nadeel van dit strand was dat er wel heel erg veel zeewier aanspoelde. Als je aan het pootje baden was moest je telkens je voeten optillen om de tentakels weer van je voeten af te laten glijden.

We genoten van de rust, van een lekker boek en van het spelen met zand en water. Johan stond net pootje te baden toen er plotseling een vin boven het wateroppervlak uitkwam, een paar meter vanhem af. Slik.. Al snel zaghij er nog twee verschijnen. Ze waren met z'n drieën.. Johan riep me. Ik keek naar de surfers iets verderop en bedacht me dat die er voor een haai van onder water uit zien als smakelijke zeehonden. Maaropeens maakteéén van de vinnen een sierlijke duikeling en werd het duidelijk dat het hier om dolfijnen ging. Johan hadinmiddels z'nfototoestel in de aanslag, maar het valt niet mee om van die duikelaars een foto te maken. Ze gaven een hele show weg voor onze neus, maar jullie moeten het helaas doen met deze schamele foto (met een hoog kolibrie gehalte, zie verhaal van gisteren).

Verder entertainment bestond uit de Amtrak trein die elke twee uur achter ons langs denderde. Lijkt me geweldig om eens een rit met die trein te maken, die rijdtpraktisch over het strand! Hij heeftdanook de toepasselijke naam 'surfliner'.

Het was heel ontspannend om naar de pelikanen te kijken en naar de wolkjes, die zich vandaagheel vreemd gedroegen. Vast een of ander meteologisch fenomeen waar we de naam niet van kennen, maar ze groepeerden zich allemaal als schapenwolkjes in een rondje om de zon. Heeltypisch.

Nou,geen spannend verhaal dus, maar een heerlijk relaxte dag. Morgen verlaten we Santa Barbara en reizen - weer met een koffer vol schone kleren (ja, we moeten het ook niet overdrijven met dat relaxen) naar Santa Monica, naar ons 4 en een halve ster hotel. Daar geen internet waarschijnlijk, dat kan er naast de kamerprijs niet vanaf! Dus jullie horen waarschijnlijk zondag weer wat van ons.

Ga naar dag 30