Om half zeven ging de wekker. Aankleden en naar buurman Safeway voor bagels voor het ontbijt, broodjes en beleg voor de lunch en koffie bij de inpandige Starbucks (1^e keer!) om wakker te worden. Kurt was weg van z'n chocolademelk. zo weg dat ie 'm liet vallen....

En op weg naar Antelope Point Marina voor onze boottocht. We kijken naar de lucht... het is erg bewolkt. Maar ach, het is nog geen acht uur, dus dat zal wel openbreken.

Na een dikke tien minuten rijden waren we er. We parkeerden de auto en kregen weer een lift van een golfwagentje. Dat is maar goed ook, want anders moesten we met de goedgevulde koelbox een heel eind sjouwen. Na alle formaliteiten konden we vertrekken. We hadden er naast waterski's nog een ‘tube' bij gehuurd, zo'n band waar je je in kan laten voortslepen. Ook kregen we een goede waterkaart mee en veiligheidsvesten. We hadden gekozen voor een ‘baycruiser' boot. Behalve dat het de goedkoopste was (375 dollar voor een dag) was het ook een hele grote. Het was dus niet zo'n model snelle speedboot, maar een plat ding met zitjes rondom en een luifeltje tegen de zon. De boot was zo ruim dat Kurt er lekker heen en weer kon rennen. Hij kon wel lekker snel trouwens, kwamen we achter. Maar we temperden de snelheid al gauw weer, want het was een beetje te fris om hard te varen. Maar dat mocht de pret niet drukken.

We vergaapten ons aan het landschap. Wat mooi, die rode rotsen boven dat blauwe water. Maar wel jammer van de bewolking, anders waren de kleuren nog mooier geweest. Op een gegeven moment vielen er zelfs wat regendruppels en trok ik een badhanddoek om me heen tegen de wind.

Om een uurtje of één legden we even aan om te lunchen. En toen we uitgegeten waren brak de zon door. Meteen doken Kurt en ik in de tube en lieten ons lekker voort trekken door Johan.

De rest van de middag bleef het heerlijk zonnig en de temperatuur ging flink omhoog. Natuurlijk moesten de waterski's nog uitgeprobeerd worden. Ik ging eerst, maar had het nog nooit gedaan. Het was geen succes. De ‘schoenen' van de waterski's waren veel te breed en ze schoten gewoon uit. Toen Johan maar.

Ik was onder de indruk. Ik voerde het tempo steeds verder op maar hij bleef maar overeind staan. Kurt vond z'n vader erg cool. Na het waterskiën ging Johan nog met Kurt in de tube.

En daarna was het alweer tijd om terug te gaan, om vijf uur moesten we de boot weer afgetankt inleveren. En als we er niet om vijf uur waren, zouden ze ons komen zoeken, hadden ze gezegd. Keurig netjes om half vijf leverden we de boot in, nadat we nog even lekker op vol vermogen hadden gevaren. We hadden de tank maar voor een kwart leeggevaren, maar we moesten 65 dollar afrekenen. Poe, dat zijn bedragen zeg!

Op de weg naar huis nog even bij de Safeway boodschapjes gedaan voor ons avondeten. We zitten nu lekker aan een aperitiefje aan een tafel in de gezellige tuin van Debbies Hide A Way. (Karin: dit motel bevalt ons supergoed!).We hebben hier een Amerikaans stelletje op de motor als buren waar we ervaringen mee uitwisselen over wat we hier in Page meemaken. Zij zijn vandaag naar Upper en Lower Antelope Canyon geweest en ze hebben ons getipt dat we met Kurt toch het beste naar de Upper kunnen gaan. Heel fijn! We gaan daar morgenochtend heen, voordat we naar Bryce Canyon vertrekken. Maar nu gaan we eerst even barbecuen. Tot gauw!

Ga naar dag 10