Vannacht niet wakker geworden door geknaag, maar wel door geweerschoten.... Ik denk dat er ergens een beer wat te dicht bij tenten kwam ofzo. Het bracht in ieder geval wat mensen op de been, die door het kamp gingen struinen op zoek naar sensatie. Wij bleven maar lekker in onze warme slaapzakken liggen. Na het ontbijt gingen we op zoek naar het Visitor Centre voor een wandelkaart, maar dat centre lag ergens goed verstopt en om er te komen moest je al een mijl wandelen of wachten op een shuttlebus. Gelukkig stond er bij de bushalte ook een tentje waar ze wat eenvoudige kaarten hadden, waar we wel genoeg aan dachten te hebben. We besloten naar Glacier Point te rijden, een overhangende rotspunt waar vanaf je een mooi uitzicht over de hele vallei zou hebben. Onderweg weer bij elkaar bijna een uur wachten voor brandjes stichtende brandweermannen. Ik bekeek de kaart en kreeg spijt dat we geen kaartjes hadden gekocht voor een bus die je daar naartoe brengt, waarna je zelf weer terugloopt via de Panorama Trail naar de Vallei. Dat is een wandeling van 14 kilometer, zo'n 5 tot 6 uur bergafwaards. Nu moesten we ook op de terugweg weer wachten op de brandweermannen.... Zonde van onze tijd hier. Maar om het positief te bekijken, wel een mooi moment om ons reisverslag bij te werken en foto's op de laptop te zetten!

Bij Glacier Point aangekomen vergaapten we ons met honderden andere mensen aan het uitzicht. We keken van bovenaf op de Valley en Housekeeping Camp.

Het leek wel een luchtfoto, zo hoog zaten we. We liepen een klein stukje van de Panoramatrail maar dat daalde vrij snel en we moesten ook weer omhoog. Het was ook wat te warm om ons erg in te spannen, tegen de 33 graden. We besloten even wat te eten en weer terug te gaan naar de Valley om daar een wat nattere route te lopen. We parkeerden bij Curry Village en namen de shuttlebus naar het startpunt van de Mist trail, een mijl verderop. Daar keken we niet goed op het bordje en gingen linksaf in plaats van rechtsaf. We vonden het al raar dat er gezegd werd dat dit zo'n populaire route was, we zagen helemaal niemand! Na ongeveer anderhalve mijl kwamen we achter onze fout. We probeerden onze te globale kaart te interpreteren en besloten dwars door een stukje bos door te steken naar een juiste route. Dat ging hoppend over stenen in beekjes en klimmend over boomstammen. Heel avontuurlijk hoor. We deden sightseeing van maar liefst twee enorme campings (Upper en Lower Pines, zag er leuk uit hoor!) en kwamen na een half uur ofzo eindelijk weer bij het startpunt. Pfff, toen bleek dat de Mist Trail steil omhoog ging en Kurt was moe. Iedereen had gezegd dat de Mist trail zo leuk was voor kinderen, maar hoe moesten die dan boven komen? Uiteindelijk hebben we een mijl klimmen gered tot aan een uitzicht op de Vernal Falls. Eigenlijk hadden we dan nog het echt vochtige stuk vlak langs de waterval omhoog zullen doen, maar we hadden het helemaal gehad.

We deden nog wat opdrachtjes voor Kurts junior rangerschap (wat eet een beer? Geen idee, dat zoeken we op) en gingen vlotjes weer naar beneden. Boodschapjes doen, barbecuen met zalm dit keer, nog een wasje draaien en beetje auto vast inruimen voor morgen. Morgenochtend willen we nog een blik werpen op de Lower Yosemite Falls op weg naar San Francisco.

Al met al is ons verblijf in Yosemite niet helemaal wat we ervan verwacht hadden. Dat lag zeker niet aan het park zelf, dat is schitterend, ongelooflijk mooi. En ook niet aan onze tent, hier zouden we zo nog een week kunnen blijven. Maar doordat het park zo groot is en er zoveel wandelingen te maken zijn, zie je door de bomen het bos niet meer. Het leek me onzin om van te voren wandelingen uit te stippelen, maar achteraf gezien was dat wel handiger geweest. Dan hadden we vandaag de Panoramatrail gelopen en waren we heel voldaan geweest. Het was nu allemaal net een beetje niks, we hebben het gevoel nog maar weinig gezien te hebben en zijn toch bekaf van een volle dag.

Een paar tips voor iedereen die (ooit) nog naar Yosemite gaat:

- Bereid je goed voor, lees je van te voren in de highlights in en maak keuzes wat je wilt zien en doen, want er is gewoon teveel om in korte tijd te zien.

- Draag een indrukwekkende wandeluitrusting., liefst met een flinke rugzak en nordic walking stokken. Ook al stap je alleen maar uit je auto om tien meter naar een uitzichtpunt te lopen, iedereen zal denken dat je minstens naar de top van de hoogste watervallen bent gelopen.

- Probeer te overnachten in het park zelf, het scheelt je heel veel reistijd (wegwerkzaamheden) en er is niks zo mooi als in het park zelf de zon onder te zien gaan, bijvoorbeeld vanaf een strandje aan de rivier

- Housekeeping camp is fantastisch (een jaar van te voren reserveren), echt de Amerikaanse manier van Yosemite beleven. Neem wel wat barbecuespullen, een lampje en gemakkelijke tuinstoelen mee (kopen bij Walmart). Die hebben wij wel een beetje gemist. En feestverlichting is handig, als je niet wilt opvallen als Europeaan.

- Laat je baard staan (indien van toepassing). Een beetje zichzelf respecterende man in Yosemite heeft veel gezichtsbeharing. Een check onderweg leerde dat acht van de tien brandweermannen een baard en/ of snor droeg. Ook opvallend veel wandelaars en mannen die in het park werken dragen weelderige baarden.

- Neem iets mee waarop je in de rivier kunt drijven. Het is echt verschrikkelijk leuk om met een band of luchtbed stroomopwaards te lopen en je dan in een heel bedaard tempo af te laten drijven naar je startpunt. Je kunt ook grote rubberboten huren bij Camp Curry, daar zit een minimum leeftijd aan (daarom hebben wij het niet gedaan, maar we vonden het zo jammer dat we zelf niks bij ons hadden!).

- Huur een fiets! Kan zelfs met kleine kinderen, die kun je in zo'n aanhangwagentje zetten. Helaas kwamen wij daar te laat achter, was een perfecte en leuke manier geweest om je gemakkelijk te verplaatsen in de Valley.

- Zorg tijdens wandelingen dat er iemand bij is met richtingsgevoel, wel zo handig!

Ga naar dag 21