Om half 2 vannacht kondigde Kurt aan dat hij wakker was en niet meer wilde slapen.... Tsja, wat doe je dan als hij dit na een uur nog steeds volhoudt? Pak je Nintendo maar jongen, als je het geluid maar uit doet en zelf stil bent! Maar op een of andere manier kwam er ongeveer elk half uur wel iets... mama ik heb honger. Ennadat hij een Snelle Jelle had gegeten: mama, er liggen kruimels in m'n bed... mama, mijn dromen doen het nog steeds niet. Tegen eind van de nacht is ie toch nog in slaap gevallen. Het geplande vroeg opstaan viel hierdoor een beetje in het water, want we waren allemaal blij dat we toch nog een paar uurtjes slaap kregen.

Lekker gemakkelijk tegen achten een taxi naar de autoverhuur genomen. Ook daar ging het supersnel, we waren zo aan de beurt ener werden geen pogingen gedaan om ons iets extra's te slijten. We haddeneen midsize SUV gereserveerd en ik had Johan al verteld dat we waarschijnlijk wel een RAV4 zouden krijgen. Toen we in de rij kwamen waar we een auto mochten uitzoeken was deze helemaal leeg, afgezien van een heel klein autootje. Dat kon toch nooit een midsize SUV zijn? Opeens kwam er een auto aanscheuren en werd er snel een zilverkleurige RAV4 in de rij geparkeerd, nog druipend van de wasstraat.Nou, prima, dat werd hem dus.

Terug naar het hotel, nog even rustig ontbeten daar. Kurt wilde alleen meloen zei hij maar ik bestelde een kinderportie pancakes voor hem. De avondervoor had hij een muffin op als diner, dus ik dacht dat hij toch wel wat zou lusten. Nou dat klopte, ik was bijna bang dat hijnog aan hetbord zelf zou beginnen. Zelf had ik blueberry pancakes en Johan iets met eieren. Ik proefde voor het eerst maple syrop,,, erg lekker!

Vervolgens de koffers in de auto gegooid (paste makkelijk), Kurts in z'n eigen autostoeltje (in een lege weekendtas meegenomen vanuit huis) en we gingen op weg! Na drie meter hoorden we een raar gezoem. Alle deuren gecontroleerd.. het bleef zoemen. Het leek vanachter uit de auto te komen. Hee, het komt uit de koffer! Bleek Dokter Bibber te zijn.... Oké, dus nu konden echt weg. Tom Tom leidde ons feilloos de stad uit richting Zuiden. Wel lekker dat we niet de dag ervoor waren gegaan, dan hadden we midden in de spits gezeten. Nu was het goed te doen, hoewel we af en toe nog wel even langzaam moesten rijden. Maar de Carpoolstrook hebben we niet op gereden, op die stukken reed het goed door. Kurt merkte na een kilometer of 60 nog op: 'Amerika is wel groot he?'

We hoopten dat het weer richting zuiden wat beter zou worden. In LA was het bijna fris te noemen, zwaar bewolkt. Maar het leek niet erg op te klaren richting San Diego.

In Oceanside, vlak voor onze bestemming Carlsbad, nog even een tjokvolle kar met boodschappen in de Wal-mart gehaald. een koelbox was het belangrijkst. Daarnaast wat te drinken en te snoepen, twee kussens, een paar handdoeken en badhanddoeken voor de dagen dat we wat primitiever doen. En een tandenborstel, want die was ik (jaja, na twee jaar grondige voorbereiding) vergeten

Om een uur of drie waren we bij ons hotel, het Sheraton. Ook via Priceline voor een zacht prijsje geboekt en dus kregen we echt de allerverst gelegen kamer, de laatste in het laatste bijgebouw. Maar goed, wel weer met een extra bed bij onze kingsize en verder gewoon niks mis mee, ruime kamer en alles lekker nieuw, het hotel bestaat nog maar een jaar. Het zwembad is mooi groot en de gym is werkelijk huge!Die ga ik morgenavond maar eens verkennen denk ik. Maar het meest spectaculair is wel het uitzicht op Legoland! Zodra we ingecheckt waren gingen we dus ook niet naar onze kamer, maar linea recta via de eigen hotelingang naar het park. Via een speciale aanbieding had ik prachtige seizoenskaarten op de kop getikt, die 3 maanden onbeperkt entree bieden enongeveer evenveel kosten als één dag entree. Zelfs met de shipping kosten was het nog een leuke deal. Het was natuurlijk zaterdag en dus druk in het park, maar we konden toch alvast een goede indruk opdoen vanwat er allemaal te doen was. We hebben dus een uurtje of twee rondgelopen en hebben hier en daar in wat vlieg-, draai- en vaardingen gezeten.Het leukste vond ik toen Kurt en Johan in een snel ronddraaiende boot zaten en ik ze nat mocht schieten vanaf de kant. Om half 6 kwam Kurt de man met de hamer tegen en wilde terug naar het hotel, nog even zwemmen. Gelijk daar nog even wat gegeten want Kurt begon langzaam maar zeker om te vallen. Zijn hotdog en beker met stukjes watermeloen gingen weer rap naar binnen (tot onze grote verbazing, want thuis lijkt ie nooit wat te eten). Om half 9 ging zijn lampje helemaal uit. Die van Johan trouwens ook, die doet alsof hij een boek leest op bed, maar da's toch knap met je ogen dicht..

Dan nog evenover het weer! Waarom heeft niemand me op het Allesamerika forum medaarvoor gewaarschuwd, dat ze hier de 'June gloom'hebben? Oftewel een fenomeen dat het ALTIJD mooi weer is, behalve in mei en juni? Brrrr, hier had ik niet op gerekend. Vandaag viel het nog wel mee zeiden ze, want er was wat zon. Maar voor verbranden hoeven we niet bang te zijn, met 19 graden en grotendeels bewolkt..

Morgen gaan we doen wat we eigenlijk voor vandaag gepland hadden: sightseeing San Diego! Hopelijk zijn we dan allemaal weer lekker fit.

Ga naar dag 3